نخستین پادشاه پارسی دوست

رادمان پور ماهک که با نام یعقوب لیث صفاری نیز شناخته می شود، در ۸ دی سال ۲۱۸ خورشیدی، نزدیک به ۲۰۰ سال پس از یورش عرب ها به ایران و پس از براندازی دودمان ساسانی، چشم به جهان گشود. آن هنگام که درباره زنده شدن زبان پارسی پس از دوران خفگی تازیان سخن می گوییم، ناخودآگاه به یاد فردوسی بزرگ خواهیم افتاد ولی پیشتر از فردوسی اگر بنگریم به کسی بر می خوریم که آتش زنده کردن زبان پارسی را روشن کرد.

زادگاه رادمان، در شهر قرنین جایی در استان سیستان و بلوچستان امروزی و پایتخت شاهی او، شهر زَرَنج در افغانستان امروزی بود. رادمان در سال ۲۵۶ خورشیدی در گندی شاپور در گذشت و آرمگاه او، در شهر دزفول امروزی است. وی بر گستره بزرگی از ایران آن دوران که دربرگیرنده بخش هایی از ایران، افغانستان، پاکستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان امروزی فرمانروایی می کرد.

 

یعقوب لیث صفاری

آرامگاه یعقوب لیث صفاری در ۱۰ کیلومتری دزفول در روستای اسلام آباد واقع شده است. دزفول یکی از شهر های زیبای استان خوزستان بوده که علاوه بر آثار تاریخی، طبیعت بسیار زیبا و تماشایی نیز دارد. 

آرامگاه یعقوب لیث صفاری یکی از جاهای تاریخی و دیدنی دزفول است. یعقوب لیث صفاری بنیانگذار سلسله صفاریان در سیستان بود.
وی سرزمین هایی را که اکنون در ایران و افغانستان است و همچنین مناطقی از پاکستان غربی را اداره کرد. در فرهنگ عامه ایران، یعقوب رابین هود محسوب می شود، زیرا طبق افسانه ها او از ثروتمندان سرقت می کرد و به فقرا کمک می کرد. یعقوب لیث صفاری نخستین بار ۲۰۰ سال پس از ورود اسلام به ایران، زبان پارسی را به عنوان زبان رسمی ایرانی اعلام کرد. مجسمه یعقوب لیث صفاری در ورودی شهر نصب شده است و یکی از شاهکار های مجسمه سازی به شمار می رود. در اطراف این آرامگاه، قبرستان بزرگی وجود دارد که سنگ قبرهای قدیمی موجود در آن نشان از تاریخ کهن این بنا دارد. درخت ها و زمین های سبز اطراف آرامگاه فضای بسیار زیبایی به این منطقه داده که چشم هر بیننده ای را مجذوب خود می کند. این بقعه تاریخی ارزشمند یکی از جاذبه های تاریخی و گردشگری شهر دزفول بوده و گردشگران و علاقمندان بسیاری را به سوی خود جذب می کند.

آرامگاه یعقوب لیث صفاری

آرامگاه یعقوب لیث صفاری، در روستای شاه‌آباد در ده کیلومتری دزفول، سمت راست جاده دزفول به شوشتر قرار دارد. در کنار این آرامگاه بازمانده‌های شهر گندی شاپور دیده می‌شود. گنبد بلند مضرس (دندانه دار) سفید رنگ و جلال عمارت بقعه از دور کاملا جلوه‌گر است. در اطراف بقعه، قبرستان وسیعی است که در آن وجود سنگ قبرهای قدیمی، نشانگرتاریخ کهن این بنا می‌باشد.

یعقوب لیث «رادمان پسر ماهک سیستانی»یکی از پادشاهان ایران و از دودمان صفاری بود که در سیستان حکومت میکرد و مرکز آن در زرنج بود که اکنون در افغانستان امروزی قرار دارد. از آنجایی که او یک مس‌گر بود، به «صفار» معروف شد. یعقوب لیث صفار نخستین کسی بود که زبان پارسی را ۲۰۰ سال پس از ورود اسلام به ایران، به عنوان زبان رسمی ایران اعلام کرد و پس از آن دیگر کسی حق نداشت در دربار او به زبانی غیر از پارسی سخن بگوید. او کوشش کرد خلافت عباسی را سرنگون کند و حتی تا نزدیکی بغداد نیز پیش رفت، ولی روزگار به او امان نداد و در ماه شوال ۲۶۵هـ. ق به بیماری قولنج مبتلا و در سرانجام در گندی شاپور درگذشت.