-
پنجشنبه, ۲۰ بهمن ۱۴۰۱، ۱۱:۳۰ ق.ظ
-
۱۲۷

-
پنجشنبه, ۲۰ بهمن ۱۴۰۱، ۱۱:۲۶ ق.ظ
-
۱۹۰

در مرکز شهر دزفول و در نزدیکی خیابان طالقانی فعلی دزفول ، مرکز محله شاه رکن الدین قرار گرفته است. این محله کاملترین مجموعه محله های قدیمی دزفول را داراست که هنوز همه عناصر آن باقیمانده است . آرامگاه شاه رکن الدین با گنبد زیبای آبی رنگ و فضای سبز زیبا ، همچون نگینی سبز در بافت قدیم شهر خودنمایی می کند. بنای اولیه بقعه مربوط به دوره تیموری و در دوره های مختلف بازسازی شده و به شماره ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
در کنار بقعه شاه رکن الدین یک مسجد قدیمی و حمام تاریخی شاه رکن الدین با معماری بسیار زیبای آجری خاص دزفول که مربوط به دوره صفویه است و در سال های اخیر توسط سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری دزفول بازسازی شده و به شماره ۸۳۷۹ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
بقعه شاه رکن الدین
همچنین مدرسه علمیه شاه رکن الدین که در گذشته محل تحصیل طلاب بوده، در مجاورت این آرامگاه با نمایی آجری به چشم میخورد که بخشی از ساختمان آن کاشیکاری شده است . در خصوص صاحب مقبره شاه رکن الدین ،معروف است که دارای کراماتی بوده و مورد احترام اهالی شهر و روستاهای اطراف قرار گرفته است. در تذکره دزفولى آمده است که على المشهور الملقب به شاه رکن الدین که در سمت مشرقى محله صحرابدر از محلات نعمتى خانه دزفول واقع شده … به چهارده واسطه به حضرت موسى بن جعفر(ص) منتهى میشود.
-
پنجشنبه, ۲۰ بهمن ۱۴۰۱، ۱۱:۱۶ ق.ظ
-
۱۲۹

-
پنجشنبه, ۲۰ بهمن ۱۴۰۱، ۱۱:۱۳ ق.ظ
-
۱۵۶

حضرت محمدبن جعفر طیار داماد و برادرزاده حضرت علی (ع) است. ایشان در جنگ های صدر اسلام در این منطقه شهید شده اند. بقعه مبارک ایشان در 5 کیلومتری دزفول در جاده شوش قرار دارد.
این نخل های اطراف حرم حضرت است. هرساله در ظهر اربعین اینجا محل برگزاری تعزیه جابر است و برای همه دزفولی هایی که پیاده تمام این 5 کیلومتر را از حرم آقا سبزقبا (ع) را تا حرم محمدبن جعفر طیار (ع) می آیند یادآور صحرای کربلاست.
-
پنجشنبه, ۲۰ بهمن ۱۴۰۱، ۱۱:۰۰ ق.ظ
-
۱۸۶

داستان های رود دز و مردم دزفول بی انتهاست . بقعه ای که در عکس بر روی بلندی می بینید، خواجه سلطان سید علی مشهور به شاه رودبند یا آقارودبند است که با 22 واسطه به امام موسی کاظم (ع) می رسد. او که در اردبیل میزیسته است درجریان سفر زیارتی به کاظمین شبی رؤیایی می بیند که در آن از طرف امام جواد(ع) مأموریت می یابد که به دیار دزفول هجرت کرده و در آنجا، مردم را به تشیع دعوت کند؛ لذا به دزفول مهاجرت نموده و در پایان عمرش در همین محل هم مدفون شده است.
در شرح حال وی میگویند: سیدعلی صفوی به آنچه مأمور بوده است عمل نموده و مردم را به تشیع دعوت میکند، اما مردم دعوت او را نپذیرفته و منکرش می شوند؛ تا اینکه در پی طغیان رودخانه «دز» سیدعلی در محلی که بقعه ایشان قرار دارد دعا نموده و رود خروشان دز آرام می شود. پس از این اتفاق غیر معمول مردم به سمت او تمایل پیدا میکنند و دعوت او را میپذیرند و از آن پس به او لقب «رودبند» می دهند. پیر رودبند به خاطر این اتفاق در بین مردم عزیز میشود و بعد از مرگ بقعه و بارگاهی برایش بنا میشود که تبدیل به محلی برای زیارت و گرفتن حاجات مردم میگردد.
-
پنجشنبه, ۲۰ بهمن ۱۴۰۱، ۰۹:۲۲ ق.ظ
-
۱۶۸

آسیابهای آبی دزفول یکی از آثار ارزشمند تاریخی شهرستان دزفول بهشمار میروند و به شماره ۳۹۸۴ در ردیف آثار ملی کشور به ثبت رسیدهاست. این آسیابهای آبی دارای مالکیت خصوصی بوده که به آسیابان به اصطلاح محلی لُوینه میگفتند. تعداد آسیابها در دوره صفویه حدود ۵۰ تا ۶۰ عدد بود که بخشی از آنها در اثر سیلابهای فصلی تخریب شدند. آسیابهای آبی دزفول در بخشهای مختلف رودخانه دز قرار دارند. بخشی از آنها به فاصله حدود ۸۰۰ متر از سد تنظیمی (دزفول) و در جنوب تفریحگاه ساحلی دز، بخشی در زیر پل جدید (دوم) دزفول و بخشی دیگر نیز در کنار پل قدیم این شهرستان ساخته شدهاند.
پیشینه تاریخی آسیابهای آبی دزفول در ارتباط با پل قدیم (دزفول) بوده که به دوره ساسانیان باز می گردد اما عمده آثار موجود از آسیابها که در سه بخش از رودخانه موجود است به دوره تاریخی صفویه و قاجاریه باز می گردد.این سازهها از مصالحی چون قلوه سنگ رودخانه ایی، آجر و با ملات ساروج ساخته شدهاند.شکل معماری آسیابها برگرفته از سبک معماری بومی شهرستان دزفول بوده و به صورت یک مجموعه به هم پیوسته ساخته شده و به هم مربط هستند.
رومن گیرشمن در کتاب هنر انسان این سیستم را قدیمیترین سیستمهای آبیاری جهان در دوره باستان معرفی کرده و قدمت آن را در حدود ۱۴۰۰ تا ۱۵۰۰ سال عنوان میکند که پژوهشهای جدید این قدمت را تأیید میکنند. همچنین در وسط رودخانه بر یکی از دهانهها آثار طاق عظیمی است که شبیه ایوانهای ساسانی بوده و با توجه به علاقه شاهان ساسانی میتوان آن را باقیمانده جایگاه سردار یا محتشمی در گذشته در نظر گرفت. این سازهها پلبند عظیمی هستند که بعدها با تغییراتی در قسمتهای آن به آسیاب تبدیل شد. با توجه به طول زمان تغییراتی توسط سیلابها و عوامل انسانی رخ داده در آنها آخرین تغییرات را میتوان در زمان صفویه با تکامل سیر تولید آجر و تغییر در ابعاد آن به اندازه ۱۸.۵ در ۱۸.۵ در ۳.۵ سانتیمتر برشمرد.
-
يكشنبه, ۱۶ بهمن ۱۴۰۱، ۰۱:۳۶ ب.ظ
-
۱۱۹
